Interpretacja indywidualna z dnia 9 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.265.2024.1.RS

Opodatkowanie dochodów ze sprzedaży kolekcji z majątku prywatnego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Od prawie 40 lat kupował Pan i kolekcjonował różne przedmioty, które się Panu podobały. Były to różnego rodzaju starocie (stare książki, bibeloty itp.), dodatkowo znaczki pocztowe, monety, przypinki i odznaki, proporczyki i kasety VHS. Przede wszystkim jednak, najbardziej interesowało Pana kolekcjonowanie gier na konsole i komputery oraz płyt winylowych. Przez te wszystkie lata udało się Panu zgromadzić około (...) gier i około (...) płyt winylowych (…).

Nie planował Pan nigdy pozbywać się tych „skarbów”. Około 3-4 lata temu przestał Pan kupować nowe przedmioty (brak miejsca w domu na ich przechowywanie i eksponowanie).

Dwa lata temu u Pana żony zdiagnozowano (...). W tym momencie postanowił Pan wyprzedać najliczniejsze i najwartościowsze swoje kolekcje (gry i płyty winylowe). Początkowo usiłował Pan sprzedać je w całości, niestety nie było niemal żadnego zainteresowania. To, co Panu proponowano to był dosłownie ułamek rzeczywistej wartości tych rzeczy. Postanowił Pan wystawiać je pojedynczo na kilku platformach sprzedażowych. Kosztowało to Pana dużo pracy i czasu, ale przyniosło efekty. Udało się szybko sprzedać kilkadziesiąt przedmiotów. Sytuacja taka trwała około pół roku, w tym okresie udało się Panu wystawić około 2.500 aukcji. Niestety po tym okresie nie mógł Pan sobie pozwolić na dalsze wystawianie (intensywna i absorbująca opieka nad chorą żoną).

Spowodowało to, że sprzedaż stopniowo zmalała. W tej chwili sprzedaje Pan średnio około 3-5 przedmiotów tygodniowo. Ilość przedmiotów, która pozostała na serwisach oscyluje w tym momencie w okolicach 2.000 (od ponad roku nic nowego Pan nie wystawiał).

Niestety w styczniu bieżącego roku Pana żona zmarła. Chciałby Pan pozbyć się tego, co się nazbierało przez 40 lat. Wymagało by to jednak systematycznego wystawiania przedmiotów z Pana kolekcji.

Podsumowując: jest Pan w posiadaniu około (...) starych płyt winylowych oraz około (...) starych gier – wszystkie te przedmioty były kupowane w okresie od 4 do około 40 lat. Ostatnie zakupy tych przedmiotów dokonywał Pan ponad 3-4 lata temu. Były one kupowane w celu kolekcjonowania, nie przewidywał Pan ich odsprzedaży. Chciałby Pan je teraz wyprzedać na popularnych platformach sprzedażowych, co wymagałoby w miarę systematycznego ich wystawiania w dużej ilości.

Pytanie

Czy musi Pan zarejestrować działalność gospodarczą i płacić podatek dochodowy od sprzedaży?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, sprzedaż prywatnego majątku nie spełnia przesłanki istnienia działalności gospodarczej. Uważa Pan, że takie zachowanie w odniesieniu do posiadanej kolekcji wskazuje na czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem. Nie są to działania o charakterze inwestycyjnym, ukierunkowane na osiągnięcie zysku, które są typowe dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Tym samym, w wyniku sprzedaży elementów kolekcji nie powstanie przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. Dodatkowo od zakupu rzeczy minęło więcej niż sześć miesięcy. Spełniona zatem została przesłanka towaru używanego, od sprzedaży którego nie płaci się podatku. Oznacza to więc, że dochody ze sprzedaży majątku prywatnego nie powinny być opodatkowane.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Źródło pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) zostało scharakteryzowane w art. 5a pkt 6 i art. 5b ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy to działalność, która ma następujące cechy:

•jest działalnością zarobkową;

•jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły;

•jest prowadzona we własnym imieniu.

Działalność „zarobkowa” to działalność której celem jest „zarabianie”, generowanie zysku, zapewnienie określonego dochodu. Sposób jej prowadzenia jest podporządkowany temu, aby osiągać jak najlepsze wyniki gospodarcze. Jednocześnie brak osiągnięcia celu, jakim jest realny zysk, nie oznacza, że prowadzona działalność nie miała charakteru zarobkowego. Istotny jest bowiem cel jej prowadzenia, a nie ostateczne efekty.

Jednocześnie nie można utożsamiać „działalności zarobkowej” w rozumieniu ustawy z jakimkolwiek działaniem podatnika, które daje efekt zysku. W przepisie mowa jest bowiem o „działalności”, czyli nie o pojedynczych działaniach podatnika, ale zespole działań podejmowanych w określonym celu.

Cecha „prowadzenia działalności w sposób zorganizowany i ciągły” nie oznacza konieczności spełnienia formalnych wymogów organizacji działalności (np. rejestracji urzędowej). Cecha ta odnosi się do faktycznego sposobu jej prowadzenia. I tak:

•„zorganizowany” to będący efektem „organizowania”. „Organizować” natomiast to „przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie”, albo „nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek” (Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000);

•„ciągłość” w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względną stałość jej wykonywania. Kryterium „ciągłości” służy wyeliminowaniu z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym.

Jeżeli więc rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku zbycie rzeczy spełnia przesłanki uznania ich za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winno zostać rozliczone na zasadach właściwych dla tej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Natomiast w myśl art. 24 ust. 6 omawianej ustawy:

Dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że gdy sprzedaż rzeczy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie stanowi źródła przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika, że od prawie 40 lat kupował Pan i kolekcjonował różne przedmioty, które się Panu podobały. Były to różnego rodzaju starocie (stare książki, bibeloty itp.), dodatkowo znaczki pocztowe, monety, przypinki i odznaki, proporczyki i kasety VHS, gry na konsole i komputery oraz płyty winylowe.

Nie planował Pan nigdy pozbywać się tych rzeczy, od 3-4 lat nie kupuje Pan już nowych przedmiotów. Dwa lata temu, od kiedy zdiagnozowano chorobę u Pana żony postanowił Pan wyprzedać najliczniejsze i najwartościowsze swoje kolekcje (gry i płyty winylowe). Postanowił Pan wystawiać je pojedynczo na kilku platformach sprzedażowych. Kosztowało to Pana dużo pracy i czasu, ale udało się szybko sprzedać kilkadziesiąt przedmiotów. Sytuacja taka trwała około pół roku, w tym okresie udało się Panu wystawić około 2.500 aukcji.

Obecnie chciałby Pan pozbyć się tego, co się nazbierało przez 40 lat. Wymagało by to jednak systematycznego wystawiania przedmiotów z Pana kolekcji. Były one kupowane w celu kolekcjonowania, nie przewidywał Pan ich odsprzedaży. Chciałby Pan je teraz wyprzedać na popularnych platformach sprzedażowych, co wymagałoby w miarę systematycznego ich wystawiania w dużej ilości.

Mając na uwadze obowiązujące regulacje prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia, a w szczególności informację, że przedmioty, o których mowa we wniosku, były nabywane przez Pana w ramach Pana zainteresowań związanych z kolekcjonerstwem i nie były powiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz że przedmiotów należących do kolekcji nie nabywał Pan w zamiarze ich dalszej odsprzedaży, to brak jest podstaw do uznania sukcesywnego zbywania poszczególnych przedmiotów z Pana kolekcji za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu zdarzenia wynika, że w związku z chorobą Pana żony zaczął Pan wyprzedawać najwartościowsze i najliczniejsze przedmioty. Po rocznej przerwie zamierza Pan wyprzedać kolekcję na popularnych platformach sprzedażowych, co wymagałoby w miarę systematycznego ich wystawiania w dużej ilości.

To, że początkowo sprzedaży przedmiotów kolekcjonerskich dokonał Pan na kilku platformach sprzedażowych w ilości kilkudziesięciu sztuk a obecnie nastąpi to w ramach wielu transakcji, co będzie wymagało w miarę systematycznego ich wystawiania w dużej ilości na popularnych platformach sprzedażowych oraz że sprzedaż zamierza Pan prowadzić osobiście, świadczy o tym, że czynności te będą miały charakter okazjonalny, incydentalny, a nie stały. Cecha stałości nie wynika bowiem z samej liczby zbywanych przedmiotów, ale ciągłego dokonywania określonych czynności. Tymczasem działania Pana wiążą się ze sprzedażą określonej liczby przedmiotów wchodzących w skład kolekcji. Jest to zatem w istocie sprzedaż jednorazowa poszczególnych przedmiotów i wyzbycie się ich z osobistego majątku, w związku z sytuacją życiową. Jej przebieg zależy od możliwości sprzedaży kolekcji, a nie jest wynikiem planowego charakteru działań i woli ich realizacji w sposób ciągły.

Wobec tego należy stwierdzić, że sukcesywne zbywanie poszczególnych przedmiotów z Pana kolekcji, o których mowa we wniosku, należy rozpatrywać w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie rzeczy ruchomych następuje po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie – nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu tego artykułu. W konsekwencji kwota uzyskana ze sprzedaży Pana kolekcji, o której mowa we wniosku, w ogóle nie podlegała/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stwierdzić należy, że sprzedaż należącej do Pana majątku prywatnego kolekcji, dokonana po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie ww. poszczególnych przedmiotów – nie stanowiła/nie będzie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że sprzedaż ta nie podlegała/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.